Kleur bij Honden: D (Dilute) Locus
De D-locus, ook bekend als het Melanophilin (MLPH) gen, speelt een cruciale rol in het bepalen of een hond een lichtere, “verdunde” pigmentatie heeft.

Dit gen heeft twee varianten in volgorde van dominantie: D (geen verdunning) en d (verdunning).

• D (geen verdunning): Honden met de genotypes DD of Dd zullen geen verdunde pigmentatie vertonen.

• d (verdunning): Honden met het genotype dd zullen een verdunde pigmentatie hebben, waarbij zwart pigment wordt omgezet in grijs en bruin pigment in lichtbruin of isabel. Dit kan ook rood pigment lichter maken tot crème. Deze verdunning beïnvloedt de vacht, huid en soms de oogkleur van de hond.

Het D-gen is dominant over het d-gen, wat betekent dat een hond met Dd of DD geen verdunde pigmentatie zal hebben, terwijl een hond met dd wel verdunde pigmentatie zal vertonen

Interessant is dat de D-locus geen invloed heeft op phaeomelanine, wat betekent dat een hond met een verdunde vacht (een blauwe of grijze vacht) nog steeds normaal gekleurde tan-aftekeningen kan hebben.

(Recent onderzoek heeft aangetoond dat er drie mutaties op de D-locus zijn, waarvan sommige geassocieerd kunnen worden met huidproblemen zoals Color Dilution Alopecia, wat haarverlies in bepaalde gebieden kan veroorzaken.)